“AH! Geçenlerde ne olduğunu
dur, hemen anlatayım…”
Bu cümle ile başlayan basit bir olayı arkadaşınıza aktarırken anlatacağımızı başlangıç, gelişme ve sonuç bölümüne ayırıp olayın karakterlerinin, mekânın ve sair noktalarının karşımızdaki kişinin gözünde canlanabilmesi adına otomatik bir kurgu çerçevesi çizdiğimizi hiç fark ettiniz mi?
ARALIK ayında bir virüs
haberiyle tüm dünyanın gözü Çin Halk Cumhuriyeti’ne çevrildi.
“2019-nCoV” olarak
isimlendirilen virüs, “Coronavirüs” olarak biliniyor.
Dünya Sağlık Örgütü
Başkanı Tedros Adhanom Ghebreyesus, 11 Şubat’ta bir açıklama yaparak bu
hastalığın artık bir adının olduğunu ve “Covid-19” adının açılımının Corona’nın
“co”, virüsün “vi” heceleri ile hastalık kelimesinin İngilizcesi “disease”
sözcüğünün “d” harfinden alınarak türetildiğini ifade etmişti.
Geçmiş olsun, artık yeni bir hastalığımız daha oldu!
BUGÜNE kadar gittiğimiz tüm yurtdışı gezilerinde, genellikle ilk olarak önce en yakın camiye gider, namaz vakti girmişse vakit namazını, yoksa nafile kılarak şehirde arz-ı endâm etmek üzere yola koyuluruz.
“DE ki (Ey Muhammed),
‘Duanız olmasa, Rabbim size niye değer versin? Siz yalanladınız. Öyleyse azap
yakanızı bırakmayacak’.” (Furkan, 77)
Tarihten günümüze insanlar, farklı dinler ve farklı dillerde de olsa duâ ederek hayatlarını daha anlamlı ve yaşanabilir hâle getirmişlerdir. Zaten duâ etmekteki amaç, sınırsız ihtiyaçlarımızı hazinesi sınırsız olan Allah’a arz ederek O’ndan derman dilemek, manevî dünyamızla her şeye Kadir olan Rabbimizle aramıza köprü kurmaktır.
“BEN yaşanmış her
şeyi seviyorum. Birileri tarafından yaşanmış, paylaşılmış her şeyi seviyorum.
Düşünülenin aksine, ben tarih sevmiyorum, geleneği seviyorum. Tarih ölür,
gelenek yaşar.”
Bu cümlelerle gelenek ve değerlerimize bağlılığın önemine vurgu yapan, Anadolu Rock müziğinin öncülerinden, şahsına münhasır üslûbuyla sevdiğimiz bir koca adam, Barış Manço…